Yasta, İsyanda, Ayaktayız..

Yasta, İsyanda, Ayaktayız..
Tacize, Tecavüze Uğramak İstemiyoruz! Vahşice Öldürülmek İstemiyoruz! Anamız Bizi Sizin İçin Doğurmadı!!!

28 Mayıs 2010 Cuma

..........

Biraz Duygusallaşsak, Hatta Ağlasak Kızmazsınız dimi... Nede Olsa Ağlamakta gülmek kadar gerekli... İçim buruk, dilim tutsak bu ara... Gözler buğulu, başımda kara bulutlar gezinmekte... Hislerimi Anlatamıyorum... Tam bu haldeyken içime tercüman olan, hislerimi anlatabilecek Çok Güzel Bir Şiir Buldum netten kim yazmış bilmiyorum ama ellerine duygularına sağlık diyorum ve sizlerle paylaşıyorum umarım beğenirsiniz.... Umarım hayatta bize sunulmuş en değerli varlıklarımızın kıymetını kaybetmeden öğreniriz bir kez daha....

Ne özledim seni bir bilsen
Nasıl tütüyorsun burnumda,
Yutkunamıyorum seni andıkça,
Hatta nefes alamıyorum
Cüzdanımdaki resmine baktıkça
Issız gecelerimde
Hayaline kapılıyorum sessizce
Şimdi olsaydı diyorum,
Okşasaydı saçlarımı,
Islak gözlerimi silebilseydi,
Bu kadar erken gitmeseydi de
Telimi duvağımı görebilseydi.
Yaşasaydı da dağ dağ gerilerde olsaydı.
Telefonda duyabilseydim sesini,
Rüzgârlar getirseydi kokusunu,
Bir mektubu bir selamı gelseydi
Yılda bir, hatta on yılda bir görseydim,
O benim buğulu gözlerimden
Ben onun mis kokulu ellerinden öpseydim.
Koklasaydı bağrına basa basa
Saçının her teline
Bin buse kondursaydım.
Göğsünde uyusaydım
Bastığı yerlere sürseydim yüzümü
Ama hasret koymasaydı gözümü
Babam deseydim doya doya
Beraber yudumlasaydık çaylarımızı
Beraber yaşasaydık yaşayamadıklarımızı
Sadece rüyamda değil,
Yanımda görebilseydim.
Babacığım keşke seninle aynı gün ölebilseydim.
Ardında aslında mutsuz bir nefes bıraktın,
Kulağımda çınlayan bir hoş ses bıraktın.
Hakkın yoktu, inan hiç hakkın yoktu
Beni çok erken yetim bıraktın.
Ah! Bir bilsen seni ne çok özledim.
İnan o çocuk ruhumla
Gelirsin diye yıllarca bekledim.
Hiç inanmadım öldüğüne,
O çizgili pijamalarınla
Pencerenin önünde buluvereceğim sandım hep,
Uzansam tutacağım sandım
Günde bin kez uzandım,
Bir kez bile tutamadım.
Gördüğüm her ak saçlı adamı
Sensin sandım zaman zaman
Karşımdasın gibi gördüm kimi an
Ama kayboldun duman duman.
Ah bir bilsen babacığım,
Bu yetimlik ne yaman.
Sen gittin gideli sevmiyorum bayramları,
Yalan değil kıskanıyorum
Babalı olanları...
Hele o babalar günü var ya babacığım;
O gün kahroluyorum.
Sanki, derin
Sanki, dipsiz kuyularda boğuluyorum...


Ne güzel yazmış dimi yazan....












... Gülümsemeniz Eksilmesin ...


5 yorum:

Kbr-Bhdr dedi ki...

süper yazmış yazan yüreine sağlık herkimse

♥pemb€sinti♥ dedi ki...

evet cnm gercekten süper öle...

! POSH BUTİK ! dedi ki...

Çok güzel bir şiirmiş, şairi kimse eline yüreğine sağlık gerçekten! Boğazıma bir yumru oturdu şu anda. İyiki paylaşmışsın. Çok güzel, sevgiler...

♥pemb€sinti♥ dedi ki...

Boğazıma kilitlenenleri ifade ediyordu paylaştım :((( begenmene sevindim. Öpüldün...

Miniature dedi ki...

Başlığını oxuyanda elə bildim ki,sevgiyə aid bir şerdir.Sonradan ATAya aid olduğunu gördüm..Gözəl şerdir..Görəsən müəllifi kimdir?