Güneş ve Sarı Papatyalarla..

Güzel bir hafasonu..

Bol bol anı..

Güzel karelerle pekiştirildi..

Şalvarımı giyip, bahçelerde, tarlalarda dolaşmayı, laf olsun diye papatya falına bakmayı, gülümseyip, gülümsetmeyi seviyorum çoook seviyorum.. Bakış açımı, yaratılanlara bakıp, bir kez daha yaratana şükretmeyi bilmeyi, şükrüme şükür eklemeyi, görebildiklerimi, doğayı seviyorum.. O da beni seviyor, biliyorum :) 

. Zaten sevgi değil mi her güzelliğin başlangıcı.. İnsanı, hayvanı, çiçeği, masayı, kağıdı, kalemi, yada ne bileyim bir çerceveyi sevebilmeli insan.. Kimse için olmasa bile bunu kendi için yapabilmeli.. Çünkü kalpdeki tek kiri sevgidir temizleyen, ondan kirli kalmamalı beden.. Neler, neler eksik hayatlarımızda elbette, ama şöyle bir baksak kimse tam değil ki! Rabbim cümlemize demirbaşlarımızın (sevginin, sağlığın, saygının) eksikliğini vermesin.. âmin..

... Gülümsememiz Eksilmesin ...

♥